2 Herinnerings-doe-boeken
Een moeder
"Onze dochter heeft enorm veel aan jouw boek gehad. Het gaf haar houvast vanaf de allereerste dag dat haar oma overleed. Gelukkig hadden we het cadeau gekregen en kon ze er gelijk in aan de slag. In het boek volgde ze precies wat er gebeurt op alle dagen vanaf het overlijden tot aan de uitvaart. Iedere dag tekende en schreef ze erin en zo was ze spelenderwijs voorbereid op die belangrijke, maar ook emotionele dag. Het mooie was dat ze bij de crematie aan iedereen die het horen wilde, ging vertellen wat er zou gebeuren. Tot aan de ovenruimte toe. Het boek heeft voor haar, maar ook zeker voor ons als ouders het verschil gemaakt. Het gaf niet alleen houvast, maar ook overzicht in alles wat er gaande was. Dat hadden wij als ouders niet beter kunnen doen, zeker niet met ons eigen verdriet erbij" aldus een moeder wiens moeder overleed.
Een directrice van een basisschool
"Heel dankbaar dat jij dit boek geschreven hebt, Marieke. Wat hebben wij er als basisschool veel aan mogen hebben toen een ouder van een leerling overleed. We zijn er klassikaal mee aan de slag gegaan, wat zowel voor de leerling, voor de groep, maar ook voor de leerkracht heel fijn was. Het boek gaf antwoorden op vragen die soms moeilijk waren, er was veel uit voor te lezen en veel uit te maken. Heel mooi." aldus een directrice van een basisschool uit Twente.
Daan Westerink, rouw- en verliesdeskundige, auteur van verschillende rouwboeken
"Wat Marieke's boek zo bijzonder maakt, is dat ze de jonge lezer heel veel ruimte geeft. Je kunt een tekening maken en iets opschrijven en plakken. Maar het hoeft niet. Daarnaast stelt ze kinderen gerust door bijvoorbeeld te vertellen dat het heel normaal is dat je het ene moment heel verdrietig bent en dat je vervolgens weer heel vrolijk kunt zijn. Het boek past bovendien erg goed in de serie scheur- en doe-boeken die niet netjes hoeven te blijven. Het gaat om het doen, niet om het mooiste resultaat. De Boer stelt zich nergens in het boek op als de deskundige die vertelt hoe je dat moet doen, omgaan met de dood. Ze vertelt heel losjes over zware onderwerpen en over haar eigen gevoelens en maakt het onderwerp nergens zwaarder dan nodig is. Daarmee laat ze zien dat heel veel emoties normaal zijn als je iemand verliest".
Een opa
"Ik gaf mijn beide kleinkinderen ieder een boek toen hun oma overleed. Dat is alweer even een tijdje terug en wat is het boek vol geworden en intensief gebruikt! Er is in getekend, geplakt en gekladderd, ieder op hun eigen manier. Ze vonden het geweldig en nog steeds pakken ze het erbij. Gewoon omdat ze het dan even nodig hebben of om te bekijken wat ze gemaakt hebben. Het heeft hen zeker geholpen in verdrietige tijden en nog lang daarna".